Σκορπίσαμε στο χώρο χρωματιστές καρδιές που είχαμε κόψει στη μέση και προτείναμε στα παιδιά να κινηθούν στο ρυθμό της μουσικής ανάμεσα τους.
Στο σταμάτημα της μουσικής δίναμε διαφορετικές κάθε φορά οδηγίες: να ακουμπήσουν το γόνατο τους στο «μπαλόνι» ,όπως το είχαν χαρακτηρίσει, να το κάνουν μαξιλάρι, ομπρέλα κ.τλ.
Στο τέλος τους προτείναμε να γίνουν ζευγάρια σύμφωνα με το χρώμα των μπαλονιών τους και να προσπαθήσουν να τα ενώσουν. Έτσι το σχολείο μας γέμισε καρδιές!
Advertisements