Στα πλαίσια της συμμετοχής μας στο Δίκτυο Δημιουργικής γραφής επιλέξαμε να διαπραγματευτούμε το εξαιρετικό βιβλίο της Φυλλιώς Νικολούδη «Το χαρούμενο λιβάδι». Επιλέξαμε να αφήσουμε την ίδια τη συγγραφέα και τους φίλους της να μας βάλουν στην ιστορία μέσα από το παρακάτω video.
Παίξαμε το παιχνίδι των αντίθετων λέξεων που μας πρότειναν στο video. Συζητήσαμε για τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών. «Πώς ένιωθαν οι μαργαρίτες βλέποντας την παπαρούνα;» «Πώς ένιωθε η παπαρούνα;» «Πώς νιώθουμε εμείς όταν είμαστε σε μια καινούρια ομάδα που δεν γνωρίζουμε και δεν μας γνωρίζει κανένας;» Και καταλήξαμε στο ότι όλοι είμαστε ίδιοι αλλά και διαφορετικοί μαζί!
Τόσο ίδιες μα και τόσο διαφορετικές μαργαρίτες! Καταγράψαμε διαφορές που μπορεί να έχουν -λίγα ή πολλά φύλλα, μικρό ή μεγάλο κοτσάνι, μακριές ή κοντές ρίζες κτλ- και δημιουργήσαμε μαργαρίτες με ποικίλα υλικά.
Μετά την ανάγνωση του παραμυθιού συζητήσαμε για τις εντυπώσεις μας και τα συναισθήματα που μας δημιούργησε αλλά και για το διαφορετικό τέλος που θα μπορούσε να έχει η ιστορία. Σε μικρές ομάδες τα παιδιά έπαιξαν στο κουκλοθέατρο τις διαφορετικές εκδοχές που σκέφτηκαν. Στο τέλος αποφασίσαμε να το δραματοποιήσουμε όλοι μαζί.Την επόμενη μέρα με τέμπερες και πινέλα δημιουργήσαμε ένα πραγματικό χαρούμενο λιβάδι.
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.